نقاشی استقبال و دیدار با تابلوی مذهبی در سال 1878 میلادی به دست کنستانتین ساویتسکی به صورت رنگ روغن روی بوم کشیده شده است. ساویتسکی از آن دسته نقاشان روسی است که با نگاهی بسیار متفاوت به هنر نقاشی می‌نگریست و پیوسته در تلاش بود تا مفاهیم عمیق را در آثار خود نمایش دهد. مفاهیمی که از باورهای کهن مردم سرچشمه گرفته بودند. او می‌خواست تا زندگی واقعی را بر پهنۀ بوم نمایان سازد و به همین دلیل به نقاط مختلف سفر می‌کرد و با بررسی آداب و رسوم و اعتقادات مردم، به آن قسمت از زندگی می‌پرداخت که کمتر مورد توجه نقاشان آن زمان بود. در آن زمان بیشتر نقاشان ترجیح می‌دادند تا پرتره‌هایی از ثروت‌مندان بکشند و پول خوبی را هم به عنوان دست‌مزد دریافت می‌کردند. کمتر هنرمندی بود که به زندگی مردم عادی و فقیر علاقه داشته باشد، اما کنستانتین ساویتسکی یک استثنا بود.
تابلوی مذهبی معجزه‌آسا در میان مردم فقیر
ساویتسکی در این نقاشی یک شهر مخروبه و فقیرنشین روسی را که در آن یک تابلوی مذهبی معجزه‌آسا را به روستایی دورافتاده آورده‌اند، نقاشی کرده است. این اتفاق حتماً یک آشفتگی در میان ساکنین این محل به وجود آورده است. مردمی که به استقبال و دیدار این تابلو آمده‌اند، امید دارند تا این اثر قدسی و الهی آنها را یاری دهد و کمک‌شان کند تا بلکه از رنج و درد و سختی زندگی به آسودگی و راحتی برسند. در واقع این مردم باور دارند که این تابلو مقدس است و به همین دلیل به دنبال شفای خود به واسطۀ تمسک جستن به آن هستند.
توصیف دقیق اشخاص حاضر در این تابلو
خالق این اثر توجه بسیار زیادی برای توصیف دقیق اشخاص حاضر در این گردهمایی کرده است. گروه دهقانان و روستاییان با یک نوع پوشش و لباس تقریباً همسان در نقاشی نمایش داده شده‌اند که همین همسانی در نوع لباس پوشیدن، یک نوع نظم به نقاشی بخشیده است. هنرمند این اثر تلاش کرده تا شدت نیاز و رنج این مردم را به تصویر درآورد. در حالت و شکل بدن و چهرۀ این مردم می‌توان نشانه‌هایی آشکار از ستم‌دیدگی و رنج‌دیدگی را مشاهده کرد. حتی خانه‌هایی که در دوردست نمایان است، به گونه‌ای تصویرسازی شده‌اند که فقر و متروک بودن را نشان دهد.
تأثیر باورهای مذهبی در این نقاشی
هدف اصلی در ایجاد چنین اثری به طور کلی در دو چیز خلاصه شده است: یکی آنکه نقاش تلاش کرده تا باورهای مذهبی و روحانی مردمی را نشان دهد که برای نجات از وضع تأسف‌بار و پر از سختی زندگی خود، امیدی ندارند جز اینکه با توسل به یک تابلوی مذهبی شاید بتوانند از وضع موجود رهایی یابند. دیگر آنکه این اثر در بطن زندگی مردم نفوذ کرده و به خوبی توانسته است تا زندگی مردم عادی را نشان دهد، درست برخلاف بیشتر نقاشی‌های آن دوران که مختص نمایش دادن چهرۀ اشراف‌زادگان و درباریان و ثروت‌مندان بودند. این نقاشی به مردم بی‌چیز و تنگ‌دست و باورهای سادۀ آنان پرداخته و البته در کار خود هم موفق بوده است.
