نقاشی منظره غروب تماشایی خورشید و نی زدن چوپان

نقاش: آنتونی فان دیک
تاریخ خلق اثر: سال 1620 میلادی
محل خلق اثر: کشور ایتالیا
ملیت نقاش: کشور بلژیک
رسانه: رنگ روغن روی بوم

آغاز زندگی آنتونی تا تاسیس کارگاه هنری آموزش نقاشی

آنتونی فان دیک در 22 مارس 1599 میلادی در شهر آنتورپ واقع در کشور بلژیک به دنیا آمد. او یکی از نامدارترین هنرمندان سبک باروک فلاندرز است و در کشیدن نقاشی های پرتره تا به اندازه ای توانمند و ماهر بود که در دوران خود همانندی نداشت. استعداد هنری آنتونی خیلی زود آشکار شد و در همان دوران کودکی، توانست مسیر زندگی مورد علاقه خود را انتخاب کند. این مسیر مورد علاقه، آموختن هنر نقاشی بود. او در سن 10 سالگی تصمیم گرفت تا به تحصیل و یادگیری هنر نقاشی بپردازد و با استعداد بسیار بالا و بی نظیری که داشت، خیلی زود توانست، مهارت های نقاشی را بیاموزد و در سال 1615 میلادی به یک نقاش مستقل تبدیل شد. بسیاری از نقاشان مطرح جهان، تنها با گذشت مدت زمان زیاد و شاگردی زیر نظر استادان برجسته و سپری کردن سالیان درازی از زندگی خود در راه آموختن نقاشی، توانستند به مقام استادی برسند و هویت مستقل خود را به عنوان یک نقاش برجسته و سرشناس، به دست آوردند، اما آنتونی فان دیک، خیلی زود و در سن 15 سالگی، به جایگاه استادی رسید و به عنوان یک نقاش مستقل، نزد جامعه هنری آن دوران، به طور کامل پذیرفته شده بود. او خیلی زود و با کمک دوست خود، ژان بروگل، یک کارگاه هنری برای آموزش نقاشی را بنیان گذارد و در مدت بسیار کوتاهی توانستند شاگردان و هنرآموزان بسیاری را به کارگاه خود جذب کنند.

رسیدن به درجه استادی در یک مدت بسیار کوتاه

آنتونی در سن 15 سالگی، یکی از برترین پرتره نگاران زمان خود بود. پرتره هایی را که او در این سن کم خلق کرده است، تا به اندازه ای حرفه ای و پخته هستند که با مشاهده آنها، این گمان برای بیننده پرتره ها پیش می آید که حتماً این آثار را یک نقاش بزرگسال و با تجربه کشیده است. زیرا اینچنین توانمندی و مهارتی را نمی توان از یک فرد 15 ساله انتظار داشت. او بین سالهای 1613 تا 1614 میلادی، یک پرتره از خود کشیده است که در آن زمان از برجسته ترین آثار نقاشی به شمار می رفت. این خودنگاره را آنتونی زمانی کشیده که تنها 14 یا 15 سال سن داشته است ولی مهارتی را که او در خلق این اثر به کار گرفته، باعت ایجاد تحول در نقاشی های پرتره آن زمان شد، به گونه ای که نقاشان بسیاری از او تقلید می کردند. کم نیستند نقاشانی که سالهای بسیاری را در زمینه کشیدن نقاشی سپری کردند، اما هرگز نتواستند در تمام دوران هنری خود، حتی یک اثر مانند خودنگاره ای که آنتونی در سن 14 یا 15 سالگی کشیده است، را خلق کنند.

نقاشی خودنگاره که آنتونی آن را بین سالهای 1613 تا 1614 میلادی و در سن 14 تا 15 سالگی کشیده است:

آنتونی در سال 1633 میلادی، یک پرتره دیگر را از خود کشید و برای دومین بار، توانمندی و مهارتش را با این نقاشی بی نظیر، به رخ سایر نقاشان هم دوره خود، کشید. با نگریستن به این خودنگاره دوم، می توان به روشنی متوجه شد که مهارت آنتونی با بالاتر رفتن سنش، بسیار بهتر و پخته تر شده است.

نقاشی خودنگاره که آنتونی در سال 1633 میلادی آن را کشید:

عضویت در انجمن نقاشان و رسیدن زود هنگام به مقام استاد ارشد

آنتونی در فوریه سال 1618 میلادی در جایگاه یک استاد به عضویت انجمن نقاشان آنتورپ درآمد. در مدت زمانی که او عضو این انجمن بود و به آموزش نقاشی می پرداخت، در ازای آن هیچ دستمزدی دریافت نمی کرد و بصورت رایگان این کار را انجام می داد. او سرانجام بعد از گذشت چند سال به عنوان یکی از استادان ارشد و مهم این انجمن انتخاب شد. آنتونی فان دیک با پیتر پل روبنس نیز رابطه ای بسیار نزدیک و دوستانه داشت، البته ریشه و ماهیت این رابطه روشن نیست. برخی بر این باورند که آنتونی شاگرد روبنس بوده، اما هیچ گونه شواهدی دال بر اینکه او شاگرد روبنس بوده، وجود ندارد. کسانی که باور دارند آنتونی از شاگردان روبنس بوده است، به این دلیل بر ادعای خود پافشاری می کنند که، آثار اولیه آنتونی شبیه به آثار روبنس هستند. یعنی آنها معتقدند که بررسی نقاشی هایی که آنتونی آنها را در اوایل دوران هنری خود کشیده است، نشان می دهد که این آثار از نظر سبک هنری، شبیه به نقاشی های پیتر پل روبنس هستند. همچنین این گروه باور دارند که آنتونی تا سال 1613 میلادی، شاگرد روبنس بوده است. آنتونی در سال 1620 یا 1621 میلادی به کشور ایتالیا رفت و برای مدت 6 سال در آنجا ساکن شد و بعد از آن به کشور انگلستان رفت و در شهر لندن اقامت گزید. او تا پایان زندگی خود در لندن ماند.

سالهای پایانی زندگی و رنج بیماری طولانی مدت

آنتونی در سالهای پایانی عمر خود از یک بیماری طولانی مدت رنج می برد و سرانجام در 9 دسامبر 1641 میلادی در شهر لندن، درگذشت. او از مفاخر و استادان بسیار برجسته زمان خود بود و تاثیرات شگرفی را بر سبک نقاشی و پرتره نگاری کشور انگلستان، بر جای گذاشت. بعد از مرگ او، نقاشان پرتره نگار تا سالها از شیوه هنری او در آثار خود الهام گرفتند و حتی در موارد بسیاری، از تابلوهای او تقلید می کردند. به هر حال او از معدود کسانی بود که از همان ابتدا، راه خود را پیدا کرد و در اوایل دوران جوانی به یک استاد برجسته، مشهور، و مستقل تبدیل شد. آنتونی فان دیک، کسی بود که در سن 14 سالگی، یکی از برترین استادان دوران خود بود و نقاشی هایش تا مدت ها، الگوی نقاشان بعد از خود شد.

کشیدن نقاشی چشم انداز در اوایل شروع کار هنری در کشور ایتالیا

تا قبل از سال 1880 میلادی تصور می شد که نقاشی (چشم انداز غروب) را پیتر پل روبنس نقاشی کرده است. اما تحقیقاتی که توسط محققان در سالهای اخیر انجام شده، این تصور را نادرست می داند. تحقیقات جدید با اطمینان کامل، نقاش این اثر را آنتونی فان دیک معرفی کرده است. دلیل اینکه در ابتدا تصور می شد که این اثر را روبنس نقاشی کرده، این است که بین آثار اولیه آنتونی و روبنس، شباهت های فراوانی وجود دارد و همین شباهت ها باعث شده بود تا به اشتباه روبنس به عنوان نقاش این اثر معرفی شود. البته روبنس نیز از نقاشان برجسته آن دوران به شمار می آید و حتی این احتمال وجود دارد که شاید او برای آنتونی، نقش استاد را ایفاء کرده باشد اما باید به طور حتم نقاش این اثر را آنتونی فان دیک بدانیم. آنتونی این نقاشی را زمانی خلق کرده است که هنوز در اوایل دوران حرفه ای خود قرار داشت و در کشور ایتالیا ساکن بود.