خواندن دعا برای شفای بیمار و حاجت گرفتن

قبل از هر چیز در ابتدا باید بدانیم که این نقاشی به طور کامل یک اثر هنری بر پایه مذهب است، به دلیل اینکه به باورهای پیروان دین اسلام درباره تاثیرات خواندن دعا در درمان بیماری ها و شفای دردمندان اشاره دارد. همانطور که در تصویر مشاهده می کنید، موضوع این نقاشی درباره زنی است که به یک بیماری سخت دچار شده و به امید درمان خود، نزد پیرمرد کهنسالی آمده تا به واسطه خواندن دعا و طلب بخشش سلامتی از جانب خدا، بتواند از بند بیماری رهایی یافته و سلامتی خود را به دست آورد. حالت قرار گرفتن این زن روی تخت، نشان می دهد که او از یک بیماری شدید رنج می برد که حتی نمی تواند سر پاهای خود بایستد. از میان افراد حاضر در این صحنه، برخی همراهان این زن بیمار و برخی دیگر خادمان و اهل خانواده این پیرمرد هستند. البته تمامی این بانوان، حتی خدمتکاران و کنیزان، دارای پوشش و زینت های بسیار زیبایی هستند و همین طرز لباس پوشیدن نیز نشان می دهد که این مردمان متعلق به فرهنگ سرزمین های شرقی می باشند. فضای کلی این اثر یک فضای آرمانی، معنوی و بهشتی گونه است و آنچه که بیش از همه بر رویایی بودن آن افزوده است، شاخه گلهای زیبا و رنگارنگی هستند که در همه جای این نقاشی می توان آنها را مشاهده کرد. از نکات دیگری که در این تابلو نقاشی می توان به آنها توجه ویژه ای داشت، سبک معماری ساختمان به کار رفته در آن است. معماری این بنا، به وضوح دارای مشخصه های معماری بناهای اسلامی می باشد که استفاده از آن در کشورهای مختلف عربی چه در آن زمان و چه در دوران کنونی بسیار متداول بوده و می باشد. باید توجه داشت که اعتقاد داشتن به تاثیر خواندن دعا و متون کتاب های مذهبی برای درمان یافتن بیماری ها، مختص به دین خاصی نیست و در تمام ادیان یکتاپرست و دارای کتاب، می توان اینگونه باورهایی را در میان پیروان آنها مشاهده کرد.

نقاش: جان فردریک لوئیز
تاریخ خلق اثر: سال 1872 میلادی
کشور: بریتانیا
شهر: لندن
رسانه: رنگ روغن روی بوم
محل نگهداری نقاشی: گالری هنر دانشگاه ييل (شهر نیوهیون، ایالت کنتیکت، کشور آمریکا).
موضوع: هنر مذهبی، اسلام، آداب و رسوم، بیمار، مرد، زنان، خواندن، صحنه و لباس، شفاء.

از جمله دلایلی که در گذشته باعث می شد تا بیشتر مردم به هنگام بروز بیماری ها، در اندیشه درمان خود به واسطه دعا و دعانویسان باشند، وجود باورهای عمیق مذهبی و فرهنگی در میان پیروان ادیان گوناگون بوده است. همچنین باید توجه داشت که دانش پزشکی در گذشته آنچنان که امروزه شاهد آن هستیم، پیشرفت و گسترش پیدا نکرده بود تا بتواند در دسترس عموم مردم قرار گیرد. البته اندک پزشکان ماهر و سرشناسی هم که می توانستند بسیاری از بیماری های آن زمان را درمان کنند، معمولاً در دربار شاهان و خلیفه ها حضور داشتند و مردم عادی جامعه نمی توانستند از مهارت بالای آنها در جهت بهبود بیماری خود بهره ای ببرند. به همین دلیل بیشتر مردم هنگامی که به بیماری سختی دچار می شدند و از درد و رنج آن به ستوه می آمدند، ناچار بودند برای درمان خود به افراد مختلفی که ادعای شفا دادن انواع بیماری را داشتند، مراجعه کنند تا شاید به سلامتی دست یابند. اما بیشتر آنها از جانب همین افراد مدعی، مورد سوء استفاده های فراوانی قرار گرفته و بر دردهایشان نیز درد دیگری افزون می شد.