ارتنگ | زیباترین تابلو نقاشیهای جهان
نقاش: هوبرت رابرت
تاریخ خلق اثر: سال 1783 میلادی
کشور: فرانسه
رسانه: رنگ روغن روی بوم
فهرست عناوین این نوشته:
نقاشی که گذشته‌های دور را دوباره بر بوم زنده می‌کند
هوبرت رابرت در 22 مه 1733 میلادی به دنیا آمد. او یک نقاش فرانسوی بود. وی در کشیدن نقاشی از چشم اندازها بسیار چیره دست بود همچنین در کشیدن نقاشی از بناهای نیم ساخته و یا خرابه نیز ماهر و سرشناس بود. آثار او با مضامین اساطیری و کهن درآمیخته اند و بیشتر از گذشته های بسیار دور حکایت می کنند.
تاثیر خرابه‌های شهر باستانی رم بر هوبرت
او در سال 1733 میلادی در شهر پاریس متولد شد. پدر او، نیکولاس رابرت، تحت خدمت و فرمان فرانسوا ژوزف دو چویسول که یک دیپلمات برجسته در قلمرو دوک لورن بود، قرار داشت. رابرت جوان تا سال 1751 میلادی در کالج دِ نابارا به مطالعه و آموختن پرداخت و بعد از آن وارد آتلیه مجسمه سازی میشل آنگه شد که در آنجا با طراحی و پرسپکتیو آشنا شد و همین آشنایی سبب ایجاد انگیزه در او برای پرداختن به نقاشی شد. در سال 1754 میلادی با قطار به رم رفت. او یازده سال به طور کامل در شهر رم سکونت داشت که مدت قابل توجهی از عمر او را در بر می گیرد. هنرمند جوان بعد از مدتی در آکادمی فرانسه به عنوان عضو رسمی پذیرفته شد و در سال 1760 میلادی از خرابه های شهر پمپی بازدید کرد. او بازدیدهای زیادی از خرابه های رم باستان داشت و از دیدن این آثار بسیار هیجان زده و شیفته شده بود و همین شیفتگی باعث ایجاد علاقه در او برای کشیدن نقاشی از ویرانه های باقی مانده از این بناها شد. وی همچنین برای مدتی در کارگاه هنری پانینی کار می کرد. پانینی از نقاشان و معماران برجسته رم بود و آثار بی نظیری را از چشم انداز های باستانی رم نقاشی کرد.
برگزاری اولین نمایشگاه هنری در پاریس
رابرت در دوران اقامت در رم بیشتر وقت خود را با هنرمندان جوان سپری می کرد و پس از کسب مهارت های فراوان در خلق چشم اندازهای باستانی رم، در سال 1765 میلادی به پاریس بازگشت. او اولین نمایشگاه خود را در سال 1767 میلادی در سالن پاریس برگزار کرد که در آن مجموعه، آثاری متشکل از: سیزده نقاشی و تعدادی از طراحی های خود را به نمایش گذاشت که مورد استقبال بازدید کنندگان قرار گرفت و بیش از پیش بر شهرت او افزود.
سکته مغزی و پایان زندگی نقاش اسطوره‌ها
هوبرت رابرت بر اثر سکته مغزی در 15 آوریل 1808 میلادی درگذشت. براستی او عاشق و دلداده بناها و ویرانه های باستانی بود و عظمت آنها را به خوبی در آثار خود منعکس کرد.
