تصویر نقاشی مرغ ماهی خوار یا حواصیل خاکستری مرده

نقاش: ادوین هنری لندزیر
تاریخ خلق اثر: بین سالهای 1832 تا 1833 میلادی
کشور: بریتانیا
رسانه: رنگ روغن روی پانل
موضوع: نقاشی پرندگان، تصویر مرغ ماهی خوار آویزان شده بر دیوار، حواصیل خاکستری شکار شده، شکار پرندگان.

هدف والای ادوین در کشیدن نقاشی پرنده بی جان

شیوه ادوین در پرداختن صحنه این اثر، بسیار جالب توجه و تاثیر گذار است. او از روش و سبک مرسوم کشیدن نقاشی در زمان خود، و از شیوه تکراری کشیدن اینچنین آثاری، پیروی نکرده است. اولین چیزی که در این نقاشی جلب توجه می کند این است که ادوین فقط بر روی کشیدن حواصیل تمرکز کرده و از کشیدن جزئیات کامل محیطی که این پرنده در آن آویزان است، خودداری کرده است. او با این ترفند و خلاقیت ماهرانه، به خوبی توانسته تا تاثیر گذاری این صحنه را بر بیننده، دو چندان کند، زیرا بیننده با اولین نگاه به تابلو، به طور خاص فقط بر روی سوژه بدن پرنده مرده دقت می کند و به احتمال زیاد از دیدن این صحنه دلخراش، بسیار ناراحت و غمگین خواهد شد. وقتی که به تماشای این اثر می نشینیم و در همان نگاه آغازین، با بدن بی جان این پرنده زیبا و کم یاب روبرو می شویم، ناخودآگاه حالتی مانند افسوس و پشیمانی به ما دست می دهد و این سوال در اندیشه ما جاری می شود که چرا و به چه قیمتی باید اینچنین موجود زیبایی، به دست انسان شکار شده و در کنج دیواری تیره رنگ، آویزان شود و به جای اینکه در محیط زیست طبیعی خود باشد تا با زیبایی دل انگیز خود بر زشتی های این جهان، چیزی بیافزاید، باید کشته شود و دنیا از دیدن آن بی بهره گردد. با توجه به آنچه که بیان کردیم، حالا دیگر تصمیم ادوین برای نکشیدن محیط اطراف پرنده و تمرکز کامل روی بدن مرده آن، برای ما قابل درک است. ادوین می خواهد به انسانها بفهماند که این پرنده زیبا، سزاوار مرگ و شکار نیست، بلکه باید با بالهای زیبایش، پهنه آبی آسمان را درنوردد و چشمان ما را با تماشای خود، بنوازد. شاید انسانهای بیدار دل با دیدن اینچنین صحنه هایی، به خود آمده و به یاد بیاورند که میلیون ها سال پیشتر از آنکه نژاد آدمی پای بر این کره خاکی بگذارد، بسیاری از این موجودات وجود داشته اند و هیچ کسی این حق را به ما نداده تا در چرخه زندگی آنها دست برده و به نابودی گونه های کم یاب بپردازیم.