نقاشی زن زیبای جوان با گل میخک قرمز

نقاش و خالق چیره دست این تابلوی پرمفهوم: رامبراند
تاریخ خلق این اثر: سال 1656 میلادی
خلق شده در کشور: هلند
رسانه: رنگ روغن روی بوم
سبک: باروک
مکانی که امروزه این تابلو در آنجا قرار دارد: موزه ملی دانمارک (National Gallery of Denmark). این موزه مهم که در سال 1896 میلادی تاسیس شد هم اکنون در پایتخت کشور دانمارک یعنی شهر کپنهاگ قرار دارد.
موضوع: نقاشی پرتره زن، مدل لباس زنانه، نقاشی عاشقانه زن زیبای تنها، پرتره رنگ روغن زن زیبا، تصویر نیم تنه زن با لباسهای فاخر.

اختلاف نظر درباره خالق اصلی این تابلو نقاشی

این نقاشی بسیار زیبا تا سالهای زیادی در گالری ملی کشور دانمارک و در بخش ویژه نقاشی های رامبراند نگهداری می شد. زمانی که این اثر در دانمارک قرار داشت، تمام محققین و کارشناسان فرهنگی به طور صد در صد بر این عقیده بودند که نقاشی زن جوان و میخک، متعلق به رامبراند است. با این حال در دهه های گذشته این باور و نظریه درباره نقاش اصلی این تابلو، به چالش کشیده شده و آرام آرام این یقین به شک تبدیل شد. در حال حاضر بسیاری از محققان بر این باور هستند که این تابلو به دست رامبراند کشیده نشده است. آنها معتقدند که که این اثر به دست یکی از شاگردان و کارآموزان رامبراند کشیده شده است. نام این شاگرد «ویلم دراست» می باشد که از توانمندی و مهارت فراوانی نیز بهره مند بوده است. البته این نظریه تا به امروز در حد یک احتمال باقی مانده است و دلایل و شواهد کافی برای اثبات آن وجود ندارد. با توجه به اینکه سبک کار این تابلو همانند سایر کارهای هنری رامبراند است، پس بهتر است که ما در حال حاضر، خالق این اثر را رامبراند بدانیم، مگر اینکه شواهد جدیدی به دست آید و غیر این پنداشت را ثابت کند. اما اگر فقط در حد یک فرضیه ضعیف بپذیریم که شاگرد رامبراند این نقاشی را کشیده است، باید کار او را فراوان تحسین کنیم و به مهارت بی نظیرش آفرین بگوییم. در ادامه با فرض اینکه ویلم دراست نقاش این تابلو است، به شرح سایر ویژگیهای آن می پردازیم.

ناگفته های شخصیتی و درونی این زن جوان

ویلم دراست در این نقاشی، یک زن جوان را به تصویر کشیده که گل میخک سرخ رنگی را در دست چپ خود گرفته است. این نقاشی را می توانیم «صورتگری روح و ضمیر» نامگذاری کنیم. یعنی نقاش با مهارت خود توانسته است که در ظاهر دیداری شخصیت اثر خود، هویت درونی و پنهانی او را نشان دهد. نقاشی زن جوان، این توانایی را دارد که از ناگفته های شخصیتی خود با ما سخن بگوید. نمای چهره، حالت نشستن، شیوه نگریستن، طرز لباس پوشیدن و تسلط او بر خود به عنوان یک مدل نقاشی، همگی خبر از انسانی می دهند که دارای شخصیتی آرام، متفکر، نجیب، اصیل زاده و دارای اعتماد به نفس بالایی است. البته در این میان باید به مهارت نقاش، بیشتر از شخصیت زن جوان توجه کرد، چونکه این نقاش است که می تواند ضمیر و روحیات انسانی را به صورت یک تصویر و شکل دیداری، بر پهنه بوم نقاشی درآورد و البته این کار نیاز به مهارت و تجربه فراوانی دارد. اگر ویلم دراست نگارگر این اثر باشد، به احتمال زیاد این کار را زیر نظر استاد خود یعنی رامبراند، انجام داده است و با راهنمایی های او بوده که توانسته کار این تابلو را با الهام گیری کامل از سبک رامبراند به اتمام برساند. اگر با بزرگنمایی بیشتری به تصویر چهره این زن نگاه کنیم، مهارت نقاش آن به صورت آشکارتری بر ما نمایان می شود. براستی بعید به نظر می رسد که یک شاگرد نوجوان و تازه کار که هنوز در آغاز راه قرار دارد و جایگاه هنری خود را به صورت مستقل به دست نیاورده، بتواند اینچنین اثری را خلق کند. چنین مهارتی را فقط می توان از استادی زبردست مانند رامبراند انتظار داشت نه یک کارآموز مبتدی!

بزرگنمایی چهره زن جوان:

استفاده سمبلیک از گل میخک به عنوان نماد ازدواج

شیوه لباس پوشیدن این زن جوان را می توان با دیدگاه اجتماعی و فرهنگی مورد بررسی قرار داد. او یک لباس رسمی با یقه مربعی به تن دارد و همین سبک لباس پوشیدن او که شاید در ظاهر کم اهمیت جلوه کند، می تواند اطلاعات فراوانی را درباره این زن و جامعه ای که او در آن قرار داشته است، به ما ارائه کند. این نوع پوشش در اوایل قرن 16 میلادی بسیار مورد توجه زنان و دختران جوان قرار داشته و به صورت ویژه ای در محدوده جغرافیایی کشور هلند از محبوبیت فراوانی برخوردار بوده است. همچنین گل میخکی که این زن آن را به دست گرفته، دربردارنده مفاهیمی از یک باور اجتماعی و فرهنگی است که در آن دوران مرسوم و متداول بوده. این گل را می توان در قلمرو نمادگرایی و نمادشناسی مورد مطالعه و بررسی قرار داد. به طور خاص، گل میخک در قرن 16 و 17 میلادی نماد و سمبل ازدواج بوده است. استفاده از گل میخک میان مردم جامعه هلند در فاصله این قرون به یک رسم کلی بدل شده بود و همه مردم، چه مردم عادی و چه مردم ثروتمند و اشراف زاده، از آن در مراسم ازدواج به صورت نمادین استفاده می کردند. بانوان جوان به هنگام برگزاری جشن ازدواج خود، گل میخک را نیز در دستان خود می گرفتند و همین کار به مرور زمان به یک فرهنگ و کار ضروری در ازدواج ها تبدیل شد، تا جایی که همه از آن پیروی می کردند و باعث تفاخر آنها نیز بود. نقاشی های دیگری نیز مشاهده شده است که زنان، این گل را به عنوان نمادی از ازدواج در دستان خود گرفته اند.

نتیجه گیری درباره نقاش این نقاشی

همانطور که در بالا اشاره کردیم، محققان درباره نقاش اصلی این اثر اختلاف نظر دارند. برخی معتقدند که رامبراند آن را کشیده و برخی دیگر باور دارند که شاگرد رامبراند «ویلم دراست» آن را زیر نظر استاد خود و با راهنمایی او کشیده است. ولی اگر بخواهیم که نظر خودمان را درباره این نقاشی بیان کنیم، باید بگوییم که بعید به نظر می رسد یک شاگرد نوجوان و تازه کار که هنوز بر بسیاری از تکنیک های نقاشی تسلط ندارد و فقط به عنوان یک کارآموز مبتدی، نزد رامبراند فعالیت می کند، بتواند از پس کشیدن چنین اثری برآید. پس تا زمانی که هنوز سند و نظریه محکم و معتبری مبنی بر اینکه شاگرد رامبراند این نقاشی را کشیده است، به دست نیامده، بهترین کار این است که رامبراند را خالق این تابلوی ارزشمند بدانیم. همچنین باید این نکته را بیان کنیم که موزه های معتبر دنیا، این نقاشی را متعلق به رامبراند می دانند.